A new way of life 3

Diana: The motorcycle I'm standing next to is a very special one.

Special because it's been all the way around the world. It belongs to

Luke Musto, who has just come back here to Detroit after a three year

motorcycle trip. Luke, what led you to quit your job and make this

trip?

Luke: I worked in a car factory on the assembly line. I made good

money, but it was really monotonous. It was so routine that I never

had to think. My job is done by a robot now. Big surprise... Anyway,

I bought this bike secondhand, put two packs on the back, and got

myself on a freighter to Europe.

Diana: What did you do for money?

Luke: I had a little money saved up, but of course it didn't last

long. I had to find work where I could. I did a lot of different

things - picked fruit, washed dishes, worked as a mechanic.

Diana: How did people react to you?

Luke: Everywhere I went, people were so friendly that I always felt

right at home. There was such a tremendous amount of interest in the

bike that it was easy to start a conversation. Usually, you can

communicate without knowing the language.

Diana: Did you ever feel like giving up and coming home?

Luke: Only once, in Bangladesh. I got so sick from something I ate

that I had to go to a hospital. But it didn't last long.

Diana: You've had such an exciting time that you'll find it hard to

settle down in Detroit, won't you?

Luke: I'm not going to. Next week I'm leaving again, but this time I'm

heading south - to Tierra del Fuego. See you when I get back!

Diana: Yanında durduğum motosiklet çok özel bir tane. Özel çünkü

dünyanın etrafında tüm yolu katetti. Üç yıllık bir motosiklet gezisinin

ardından buraya Detroit'e yeni dönen Luke Musto'ya ait. Luke, işini

bırakıp bu geziye yapmana ne yol açtı?

Luke: Montaj hattı üzerine bir araba fabrikasında çalıştım. İyi para

kazanıyordum ama gerçekten çok monotondu. Öyle rutindi ki hiçbir zaman

düşünmek zorunda değildim. Artık benim işim bir robot tarafından

yapılıyor. Büyük sürpriz... Her neyse, bu motosikleti ikinci el aldım,

arkaya iki çanta koydum ve kendimi Avrupa'ya giden bir yük gemisine

attım.

Diana: Para için ne yaptın?

Luke: Birikmiş çok az param vardı ama tabi çok uzun sürmedi.

Bulabildiğim yerde iş bulmam gerekti. Pek çok farklı şey yaptım -

meyve topladım, bulaşıkları yıkadım, tamirci olarak çalıştım.

Diana: İnsanlar sana nasıl tepki verdi?

Luke: Gittiğim her yerde insanlar öyle çok dost canlısıydılar ki

kendimi her zaman evimde hissettim. Motosiklete öyle muazzam bir ilgi

vardı ki bir sohbet başlatmak kolaydı. Genellikle, dili bilmeden

iletişim kurabilirsiniz.

Diana: Hiç bırakıp eve dönmek istediğin oldu mu?

Luke: Sadece bir kez, Bangladeş'te. Yediğim bir şeyden öyle

hastalanmıştım ki bir hastaneye gitmem gerekti. Ama çok uzun sürmedi.

Diana: Öyle heyecanlı zamanlar geçirdin ki Detroit'te kalmak sana

zor gelecek, değil mi?

Luke: Kalmayacağım. Haftaya tekrar gidiyorum ama bu kez güneye doğru

hareket ediyorum - Tierra del Fuego'ya. Geri döndüğümde görüşürüz!