The great secret behind classified projects is that most of them are so utterly boring and uninteresting that James Bond wouldn't even take a second look at them.
Kevin J. Anderson
Sınıflandırılmış projelerin arkasındaki büyük sır onların çoğunun oldukça sıkıcı ve ilgi çekmeyen olmasıdır ki James Bond onlara ikinci kez bile bakmadı.
- I have a secret I wanna tell you.
- What?
- They're mine. My panties. I took them from the laundry.
- But ... but why? It is a big sin.
- Don't be afraid!.
- Sana söylemek istediğim bir sırrım var
- Nedir?
- Onlar benim. Benim külotlarım. Onları çamaşırhaneden aldım.
- Ama... ama niye? Bu büyük bir günah.
- Korkma!
- Is there no one left to cast the bell?
- Take me with you. Let me cast the bell for you.
- Are you mad, boy?
- Take me to the Prince. Honestly, I can make everything very well for you. You won't find anyone better than me; they're all dead.
- Go to hell!
- Okay! But I know the secret of bell-making, and I won't tell.
- What are you saying?
- I know the secret. My father knew the secret of bell-making. Before he died, he passed it to me.
- Çanı toplayacak kimse kalmadı mı?
- Beni de götürün. Sizin için çanı da toplayayım izin verin.
- Sen delirdin mi, çocuk?
- Beni Prens'e götürün. Dürüstçesi, herşeyi sizler için en iyi şekilde yapabilirim. Benden daha iyisini bulamazsınız; hepsi öldüler.
- Cehenneme git!
- Tamam! Ama çan yapmanın sırrını biliyorum ve söylemem.
- Sen ne diyorsun?
- Sırrı biliyorum. Babam çan yapmanın sırrını biliyordu. Ölmeden önce de onu bana iletti.
- You'll become a legend, Mr. Cautio.
- Y es, I'm afraid of death but for a humble secret agent that's a fact of life, like whisky. And I've drunk that all my life.
- Bir efsane olacaksınız, Bay Cautio.
- Evet. Ölümden korkarım ama benim gibi mütevazi bir gizli ajan için bu hayatın gerçeği, viski gibi. Ve bunu ben tüm hayatım boyunca içtim.
