Önceki |
The New York police force 1
"Thanks for inviting me to speak at your career assembly. You've asked
me to talk about what it's like being a police officer. Well, I'm
going to be honest with you. It's no picnic being a police officer in
New York and you have to be sure it's what you really want to do. When
people need your help, they're only too happy to see you. But show up
when they don't want you and what you can get called isn't fit to
print. You arrive for work and have no idea what the day will bring:
a traffic accident or a murder, an armed robbery or a false alarm,
a request for directions or a drug overdose. I get asked about
treatment for sick canaries, Social Security payments, politics, and
prison visits. I have to deal with family conflicts. I get anonymous
threatening letters and phone calls -and a lot of times I recognize
who they're from. I rarely complete a holiday shift, especially
Christmas, without having to report a suicide, usually caused by
loneliness. Every day there are drunks, fights, bodies,
demonstrations, the brutal and the brave, the villains and the
victims, the haters and the lovers, and the just plain indifferent.
It isn't easy.
"Kariyer toplantınızda konuşmak için beni davet ettiğiniz için
teşekkürler. Bana polis memuru olmanın nasıl bir şey olduğunu
sordunuz. Şey, size karşı dürüst olacağım. New York'ta polis memuru
olmak basit bir iş değildir ve bunun gerçekten yapmak istediğiniz şey
olduğundan emin olmalısınız. İnsanlar sizin yardımınızı
istediklerinde, sizi gördükleri için çok mutludurlar. Ama sizi
istemediklerinde ortaya çıkmanız ve ne alacağınız resimle örtüşmez.
İş için gidersiniz ve günün ne getireceği hakkında hiçbir fikriniz
yoktur: bir trafik kazası veya bir cinayet, bir silahlı soygun veya
bir yanlış alarm, yön tarifi veya aşırı dozda uyuşturucu. Bana hasta
kanaryaların tedavisi, Sosyal Güvenlik ödemeleri, siyaset ve hapishane
ziyaretleri soruldu. Aile sorunlarıyla baş etmek zorunda kaldım.
İsimsiz mektuplar ve telefonlar aldım -çoğu zaman onların kimden
olduğunu fark ediyorum. Bir tatil vardiyasını, özellikle de Noel'i
genellikle yalnızlığın neden olduğu bir intihar ihbarı ile nadiren
tamamlarım. Her gün sarhoşlar, kavgalar, cesetler, gösteriler,
gaddarlar ve cesurlar, kötü adamlar ve mağdurlar, nefret edenler ve
aşıklar ve başlı başına kötülükler vardır. Kolay değildir.
|
Sonraki |