Doug: The ghost. I’ll tell you about it. I’d been out walking all day and I was really tired, so I went to bed early.
Kay: Had you been reading a book about ghosts?
Doug: No, no.
Kay: Well, go on. What happened?
Doug: I’d been in bed for two or three hours…
Kay: How did you know that it was a few hours?
Doug: There’s an old grandfather clock in the bedroom. You’ll see it when we go upstairs. Anyway, the ghost was standing beside it.
Kay: What did you do?
Doug: Nothing.
Kay: What did he say?
Doug: Nothing. He just stared at me.
Kay: How did he get into the room? Hadn’t you locked the door?
Doug: Hayalet. Sana anlatacağım. Tüm gün dışarıda yürüyordum ve gerçekten çok yorgundum, bu nedenle yatağa erken gittim.
Kay: Hayaletlerle ilgili bir kitap mı okuyordun?
Doug: Hayır, hayır.
Kay: Peki, devam et. Ne oldu?
Doug: İki ya da üç saattir yataktaydım…
Kay: Birkaç saat olduğunu nereden biliyordun?
Doug: Yatak odasında eski bir dolaplı saat var. Üst kata çıktığımızda göreceksin. Her neyse, hayalet onun önünde duruyordu.
Kay: Sen ne yaptın?
Doug: Hiçbir şey.
Kay: O ne söyledi?
Doug: Hiçbir şey. Sadece gözlerini bana dikip baktı.
Kay: Odaya nasıl girdi? Kapıyı kilitlememiş miydin?
